شبی از سوز دل گفتم قلم را

بیا بنویس غم های دلم را

قلم گفتا برو بیمار عاشق

ندارم طاقت این بار غم را

رفیق عشق چه غم دارد از نشیب و فراز ......

مرد جوانی از سقراط رمز موفقیت را پرسید که چیست .....

سر مشق های آب بابا ،

یادمان رفت !  

رسم نوشتن با قلم ها

یادمان رفت !  

شعر خدای مهربان را

حفظ کردیم اما ...

خدای مهربان را

یادمان رفت !

خوش به حال آسمون

که هر وقت دلش بگیره بی بهونهمی باره ،

..........

مکن  پنهان  ،  ز  خسارت  هویداست

که  شب  را تا  سحر  بیدار  بودی

تو  را  عشق  این  چنین  بر  باد  داده

مگر  از  زندگی  بیزار  بودی  ؟

  چشمم را به دنیایه نگاهت گره زدم تا .....

خوشا گاهی ز یاران یاد کردن

ز بند دل سخن آزاد کردن

سکوت راز داری را شکستن

شکوه عشق را فریاد کردن ....

شعری زیبا از زنده یاد حسین پناهی

مگسی را کشتم "

صداقت و وفا چیه ؟

یه خوابه !